Η έμπνευση της ημέρας (Δευτέρα 7-1-2019)

Καλημέρα με την πρώτη έμπνευση της ημέρας για φέτος! Σαν σήμερα το 1972 έφυγε από τη ζωή μία από τις σημαντικότερες στιχουργούς του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου και η έμπνευση της ημέρας είναι αφιερωμένη σ’ εκείνη!

Γεννήθηκε στο Αϊδίνι το 1893 και κατέφθασε στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή μαζί με τη μητέρα της και τις δυο κόρες της. Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν δασκάλα όμως το μικρόβιο της θεατρίνας την κατέτρωγε και δεν την άφηνε σε ησυχία. Με το θέατρο ασχολήθηκε από το 1926 ως το 1942. Δούλεψε στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη με την οποία ανέπτυξε φιλική σχέση έχοντας στο ενεργητικό της την εμπειρία με τα θεατρικά μπουλούκια που τριγυρνούσαν στην επαρχία.

Οι αγαπημένοι της ποιητές ήταν ο Καββαδίας και ο Κρυστάλλης. Όταν άρχισε να γράφει στίχους για τα ρεμπέτικα τραγούδια είχε περάσει πλέον την ηλικία των 50 ετών. Πηγές έμπνευσής της ήταν η αγάπη, ο καημός, τα χτυπήματα της μοίρας, η σκληρή κοινωνία, η ανθρώπινη μοναξιά, ο θάνατος, η πατρίδα, η ξενιτιά, η φυλακή και οι δυσκολίες της ζωής. Είχε όμως ένα μεγάλο πάθος που την κυνηγούσε και την έφθειρε ψυχικά και οικονομικά σε όλη της τη ζωή: τη χαρτοπαιξία. Έγραφε υπέροχους στίχους που πουλούσε κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί καλύπτοντας τα τρέχοντα βιοποριστικά της έξοδα και τη χαρτοπαικτική της μανία. Η ίδια έθετε τον εαυτό της προς εκμετάλλευση αφού δε διαφύλαττε μακροπρόθεσμα τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργημάτων της και δε διεκδικούσε την πατρότητα των έργων της.

Το πρώτο της τραγούδι που μελοποιήθηκε από τον Τσιτσάνη είναι το “Για μια γυναίκα χάθηκα”, που γραμμοφωνήθηκε στις 15 Μαρτίου 1951. Ο Τσιτσάνης της έμαθε την τέχνη του ρεμπέτικου τραγουδιού. Δύο κουπλέ, ένα ρεφρέν. Από τότε η «ρεμπέτικη πιάτσα» αρχίζει να την αναζητά αναγνωρίζοντας το σπάνιο στιχουργικό της ταλέντο. Παρόλα αυτά κάποιοι από τους συνθέτες που συνεργάζονταν μαζί της, την κρατούσαν σκόπιμα στην αφάνεια σαν ένα κρυφό χαρτί επιτυχίας που εκμεταλλεύονταν στο έπακρο. Συνεργάστηκε με σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές όπως: Βασίλης Τσιτσάνης, Μπάμπης Μπακάλης, Μάνος Χατζιδάκις, Μανώλης Χιώτης, Απόστολος Καλδάρας, Στέλιος Χρυσίνης, Κώστας Καπλάνης, Στέλιος Καζαντζίδης κ.α. Ελάχιστοι από αυτούς της έδιναν ποσοστά από τα κέρδη των τραγουδιών αφού το όνομά της απουσίαζε σχεδόν πάντα από τους δίσκους. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν εκείνος που πρωτοέβαλε το όνομά της στο βινύλιο, στο τραγούδι «Είμ’ αητός χωρίς φτερά».

Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου αν και υπήρξε μια λόγια και αρκετά μορφωμένη γυναίκα κατάφερε να νιώσει και να εκφράσει με αλησμόνητους στίχους τους καημούς του μέσου Έλληνα. Πέθανε σε ηλικία 79 ετών, το 1972.

(Πηγή:pragmatikotita.gr)

Το 1982 κυκλοφόρησε ένας ιδιαίτερος δίσκος με τίτλο “Σταύρος Ξαρχάκος – Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου” και μπορείτε να τον ακούσετε εδώ: