Ορέστης Ντάντος – “Μια κι έξω” (Νέο Τραγούδι)

Ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός Ορέστης Ντάντος παρουσιάζει το κομμάτι “Μια κι έξω” από το επερχόμενο album του “Προσάναμμα”.

Λίγο πριν την επίσημη κυκλοφορία του τέταρτου προσωπικού του album, το “Μια κι έξω” μας προετοιμάζει για ακούσματα δυναμικά και στίχους με αιχμές. Ο Ορέστης Ντάντος πιο αληθινός από ποτέ βάζει το “προσάναμμα” ζητώντας τη φωτιά μας.

Το album “Προσάναμμα” κυκλοφορεί επίσημα την Δευτέρα 19 Μαρτίου και περιλαμβάνει εννέα τραγούδια σε στίχους και μουσική του ιδίου τα οποία έχει ήδη ξεκινήσει να μας αποκαλύπτει σταδιακά μέσα από live σε διάφορα σημεία της πόλης.

“Αν δεν πάρεις βαθιά ανάσα δε σου φτάνει ο αέρας για να πεις όλα τα λόγια και ασθμαίνεις στο τέλος κάθε στίχου. Τέτοιο τραγούδι είναι το “Μια κι έξω”. Χωρίς πρόβες κι εξασφαλίσεις. Χωρίς σιγουριές. Δοκιμή και λάθος, δοκιμή και λάθος, δοκιμή.” – Ορέστης Ντάντος

Ακούστε το τραγούδι εδώ:

Μουσική – Στίχοι: Ορέστης Ντάντος

Δεν έχει πρόβα η παράσταση ούτε sound check το live.
Είναι μια κι έξω η ζωή σου και ποτέ δε ρωτάει.
Να κι αν σ’ αρέσει κι αν γουστάρεις να κι άμα σε χαλάει.
Μέχρι να πάρεις πρέφα τι έχει γίνει σε προσπερνάει.

Δεν πα να βάλεις εκατό καθρέφτες να στέκουν μπρος σου,
θέλει και φως για να μπορέσεις να δεις το πρόσωπό σου,
μα εσύ όλο σέρνεσαι και πας ψηλαφητά στα σκοτάδια
και στα σκοτάδια μοιάζουν να ‘ναι απ’ όλους ίδια τα χάδια.

Ξέρεις η αγάπη κι η ανάγκη έχουν δυο άλφα, ένα ήτα
αλλά δε μοιάζουν καθόλου, κοίτα καλά ξανακοίτα.

Έφαγες χρόνια για να βρεις πως παίζεται το παιχνίδι
αλλά την πάτησες κορόιδο γιατί παιζόταν ήδη
όλες τις ώρες που δε σηκωνόσουν απ’ το κρεβάτι,
τις ώρες που σε φιλούσε κι εσύ δεν ένιωθες κάτι,
τις ώρες που έφευγες θλιμμένος ξένος απ’ τις γιορτές τους,
μακριά από τα Σάββατά τους κι έξω απ’ τις Κυριακές τους,
όλες τις ώρες που ζητιάνευες την αποδοχή τους
κι έκανες δούλο τη ζωή σου στη ζωή τη δική τους.

Μην περιμένεις να ‘ρθει κάποιος και να στο εξηγήσει.
Δεν έχει λύση η ζωή, γαμώτο, δεν έχει λύση.
Πάρε από κάτω τα κομμάτια που ‘χεις για εαυτό σου,
γύρνα τα φάτσα στον ήλιο να τυφλωθεί απ’ το φως σου.

Δεν έχει πρόβα τελική, μια κι έξω η συναυλία.
Να κάνεις πως δε φοβάσαι είναι μεγάλη δειλία.
Βγες στην αρένα και γονάτισε μπροστά στα θηρία.
Πες τ’ όνομά σου λίγο πριν σε καταπιεί η ιστορία.

Πες το κοφτά δυνατά, πες το ν’ ακούσει το σύμπαν,
πες το για εκείνους που ποτέ το όνομά τους δεν είπαν,
πες το για όλους αυτούς που ξέρουνε ν’ αγαπάνε
που δε ζητάνε εξηγήσεις και που ποτέ δε ρωτάνε.
Για όλους εκείνους που φύγαν, για όλους αυτούς που είναι να ‘ρθουν,
για όλους αυτούς που το πάθαν, για αυτούς που είναι να το πάθουν,
πες το μετά και για μας, μέχρι να βγει η φωνή σου
μέσα απ’ τα αμέτρητα βάθη της τρομαγμένης ψυχής σου
και πριν σκορπίσεις σαν σκόνη στην αγκαλιά της αβύσσου,
γίνε για λίγο καθρέφτης του αληθινού παραδείσου.

Xάιδεψε το λύκο που κοιτάει.
Έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να του κρυφτείς.
Θα πρέπει να ‘σαι ευγνώμων κι ευτυχής
που ακόμα δεν πολυπεινάει.
Χάιδεψε το λύκο που κοιτάει.
Μη χάνεις χρόνο να προσευχηθείς.
Αξίζει έστω μια φορά να δεις
να σου χαμογελάει.

Αριστερά είναι η σήραγγα που πάει για το σπίτι
και δεξιά είναι η άλλη για το κέντρο της γης,
εσύ από ποια θες να βγεις;
Εσύ από ποια θες να βγεις;