“Αόριστος” με τον Θοδωρή Νικολάου, συμμετέχει η Παυλίνα Κατσή
14/02/2020
Νέο cd
«ΑΟΡΙΣΤΟΣ»
Γιώργος Κωνσταντινίδης – Απόστολος Στάικος
με τον Θοδωρή Νικολάου
Συμμετέχει η Παυλίνα Κατσή
Ο συνθέτης Γιώργος Κωνσταντινίδης και ο στιχουργός Απόστολος Στάικος, υπογράφουν τον «Αόριστο». Στην πρώτη τους δισκογραφική δουλειά εμπιστεύονται δύο νέες φωνές, τον Θοδωρή Νικολάου και την Παυλίνα Κατσή.
Ο πιανίστας Γιώργος Κωνσταντινίδης περνά στη δισκογραφία μετά από 50 χρόνια στη μουσική. Τον τελευταίο καιρό ασχολείται και με την ζωγραφική, ενώ έχει πραγματοποιήσει τέσσερις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα. Στον “Αόριστο” έχει διπλό ρόλο, αφού εκτός από την σύνθεση έχει ζωγραφίσει το εξώφυλλο, καθώς και όλα τα σχέδια που κοσμούν το ένθετο του cd. Πλέον, δηλώνει ζωγράφος που γράφει τραγούδια.
O δημοσιογράφος Απόστολος Στάικος εργάζεται στο τηλεοπτικό δίκτυο Euronews. Για τις ανάγκες του ρεπορτάζ ταξιδεύει από την Ιαπωνία μέχρι το Καζακστάν, ενώ καλύπτει το προσφυγικό – μεταναστευτικό στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου. Αρκετά από τα τραγούδια του άλμπουμ έχουν γραφτεί σε πτήσεις και αίθουσες αναμονής, ακόμη και στη Μόρια της Λέσβου. Ο «Αόριστος» είναι η πρώτη του προσωπική δουλειά. Μελλοντικά, θα ήθελε να κάνει ένα άλμπουμ με «ρεπορτάζ που έγιναν τραγούδια».
Ο Θοδωρής Νικολάου έχει ήδη ξεχωρίσει για τις δισκογραφικές του επιλογές, αλλά και με τις live εμφανίσεις του σε μουσικές σκηνές της Αθήνας. Ο νεαρός ερμηνευτής συνεχίζει να χαμογελά αμήχανα όταν συχνά του λένε πως «είσαι μια από τις ελπίδες του ελληνικού τραγουδιού». Άποψη με την οποία απολύτως συμφωνούν οι δύο δημιουργοί του άλμπουμ, οι οποίοι τον άκουσαν να τραγουδά και είπαν «αυτός είναι!» Για τον Θοδωρή, ο «Αόριστος» είναι η τρίτη προσωπική του δουλειά.
Η Παυλίνα Κατσή είναι αγαπημένη φίλη του Γιώργου Κωνσταντινίδη εδώ και πολλά χρόνια. Από την πρώτη στιγμή ο Γιώργος πίστευε πως «για το καλό των τραγουδιών», η Παυλίνα πρέπει να ερμηνεύσει το «Μπορντό» και το «Τραπέζι τελευταίο». Η Παυλίνα έχει σπουδάσει μουσικοθεραπεία και φωνητική, ενώ τον τελευταίο καιρό με ιδιαίτερη επιτυχία εκτελεί τα καθήκοντα κυανόκρανου, όταν συνθέτης και στιχουργός έχουν καλλιτεχνικές και άλλες διαφωνίες…
Τις ενορχηστρώσεις του άλμπουμ υπογράφει ο Γιώργος Ανδρέου, ενώ η επιμέλεια της παραγωγής ανήκει στον Θύμιο Παπαδόπουλο.
Τα τραγούδια σε τρεις γραμμές
«Στα χέρια μου ψωμί»: Το τρίτο πρόσωπο μιας ιστορίας αποχαιρετά την αγαπημένη του που δεν αντέχει άλλο να μοιράζεται σε δύο άντρες. Εκείνος όμως δεν μπορεί και δεν θέλει να την ξεχάσει.
«Βάτος καιόμενη»: Μια σκληρή ιστορία για μια τρανς γυναίκα. Bullying στο σχολείο, πορνεία στη Συγγρού. Επέμβαση αλλαγής φύλου και ο έρωτας που ποτέ δεν έζησε.
«Αόριστος»: Η σχέση έχει τελειώσει, εκείνος μένει μόνος πια. Όμως νιώθει την παρουσία της στο μικρό δυάρι και δεν μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν.
«Μπορντό»: Την απατά και το ξέρει. Ζηλεύει το δερμάτινο του άντρα της που τον ζει περισσότερο από εκείνη, που το πετάει όταν χάνεται στην αγκαλιά της άλλης γυναίκας.
«Αναμνήσεις να γυρνάμε»: Ένας άντρας είναι ερωτευμένος με την γυναίκα του καλύτερου του φίλου. Εκείνη το ξέρει. Εκείνος τι θα επιλέξει, το απωθημένο ή τις ενοχές;
«Αμφίβιος»: Είναι παντρεμένος και πραγματικά αγαπάει την γυναίκα του. Όμως αγαπάει και τα αγόρια. Ενοχές, αδιέξοδο και ανάγκη για αλήθεια. Η ιστορία ενός αμφίφυλου άντρα.
«Κάμα Σούτρα»: Είναι άτακτος και το ομολογεί. Όμως προσπαθεί να ξανακερδίσει την αγαπημένη του. Πιστεύει πως με το καλό σεξ, όλα λύνονται.
«Ζόρικα μισός»: Η πληγή του έρωτα δεν κλείνει. Εγωισμό δεν έχει και θα έκανε τα πάντα για να είναι ξανά μαζί της. Όμως εκείνη αγαπάει άλλον.
«12 μήνες»: Άνεργος και χωρίς χρήματα για τσιγάρα, αναρωτιέται πως άλλαξε η ζωή του και φοβάται πως «θα φαγωθούμε οι πεινασμένοι μεταξύ μας».
«Τραπέζι τελευταίο»: Η σχέση έχει τελειώσει και εκείνη το ξέρει. Όμως τον καλεί σε ένα τελευταίο δείπνο. Τα μαχαίρια στο τραπέζι.
«Ιθάκη στο Αιγαίο»: Ένας Έλληνας που ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την χώρα του, απευθύνεται στον πρόσφυγα που προσπαθεί να φτάσει στην Ευρώπη. Ένα ταξίδι σε αδιέξοδο.
Κυκλοφορεί από την MLK
Με λίγα λόγια
Ο «Αόριστος» φέρνει μελωδίες και ιστορίες για δύσκολους έρωτες, για ζορισμένους και «αμφίβιους» ανθρώπους. Για βλέμματα που ανταλλάσσουμε βιαστικά στο μετρό, για οριστικά «αντίο» που λένε ψέματα στον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά και για ανάσες που κρύβονται τις νύχτες στη Συγγρού.