Χριστίνα Θεοδωρίδου
Magic Bus
Ημέρες & ώρες μετάδοσης:
| Δευτέρα | 22:00 | 00:00 |
|---|
Ποια είναι επιτέλους αυτή η Χριστίνα Θεοδωρίδου που κάνει εκπομπή κάθε Δευτέρα βράδυ 10-12;
Η Χριστίνα δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα ξυπνήσει ένα πρωί και δεν θα ακούσει μουσική. Ξέρει τους στίχους των τραγουδιών που παίζει απέξω και νευριάζει όταν καμία φορά τους μπερδεύει. Προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο κάνοντας τους ανθρώπους με τους οποίους έρχεται σε επαφή πιο χαρούμενους και λιγότερο μίζερους. Όσοι την ξέρουν την λένε τρελή, αλλά καλύτερα τρελός παρά δυστυχισμένος λέει αυτή. Ακολουθεί πιστά τους νόμους του Μέρφυ («Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει»). Κάθε χρόνο κάνει τάμα στις συναυλίες του Πασχαλίδη, αντί για φάρμακο ακούει συναυλία του Θανάση στο YouTube και συνέρχεται αν και ο Δρογώσης λέει «Η μουσική δεν ξορκίζει, δε διώχνει τη λύπη». Κάποτε άκουγε Stress και δεν έχανε συναυλίες Τρύπες, αλλά μεγάλωσε πολύ για να ακούει Punk και ο Αγγελάκας κάνει σόλο καριέρα. Εργάζεται ως web developer για εταιρία στην Αγγλία remotely before working remotely was cool. Πέρασε σχεδόν 5 χρόνια στην Αγγλία και γι’ αυτό βάζει γάλα στο τσάι και λέει ευχαριστώ, παρακαλώ και sorry σε κάθε ευκαιρία.
Θα σταματήσει να ασχολείται με τη μουσική όταν η Νατάσσα Mποφίλιου πάψει να είναι avant-garde.
Γιατί να ακούσω Magic Bus;
Πρώτα απ’ όλα είναι Δευτέρα βράδυ. Ότι δηλαδή θα έβγαινες έξω βράδυ Δευτέρας; Πρέπει να ακούσεις γιατί τα τραγούδια τα διαλέγει μία τρελή (βλέπε παραπάνω) και καμιά φορά δεν έχουν καμία λογική σύνδεση μεταξύ τους παρά μόνο τη σύνδεση που κάνει η παραγωγός στο κεφάλι της. Από μουσική, θα ακούσεις από Ζερβουδάκη και Παπαγεωργίου μέχρι Παυλίδη, Κύριο Κ. και Σtella, αλλά και R.E.M. ή Rolling Stones. Θα ακούσεις μονολόγους, απόψεις και συμβουλές. Διδάσκονται επίσης μαθήματα αυτοεκτίμησης και τρόποι ανακάλυψης προσωπικών ουτοπιών.
Αγαπημένοι στίχοι;
«Έχω μια θλίψη που `ναι τόσο μεγάλη που όλο φοβάμαι μην τυχόν και ξεσπάσει
Κι ισορροπώ μέσα στου ονείρου τη ζάλη μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι»
«Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει»
«Για όλους αυτούς που ονειρεύτηκαν να ζήσουν
ένα ταξίδι μακρινό μα δεν προλάβανε αυτούς,
αυτούς που δεν προλάβαν να γυρίσουν
απ’ το ταξίδι που οι άλλοι ονειρεύτηκαν απλώς.»
«Μη μου λες δε γίνεται, κάθε κόμπος λύνεται.
Τσάμπα δε σου δίνεται, μην τα παρατάς ποτέ.»
(Και πάρα πολλοί ακόμα, αλλά εδώ δεν είναι site με στίχους οπότε λέω να σταματήσω)
Η Χριστίνα δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα ξυπνήσει ένα πρωί και δεν θα ακούσει μουσική. Ξέρει τους στίχους των τραγουδιών που παίζει απέξω και νευριάζει όταν καμία φορά τους μπερδεύει. Προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο κάνοντας τους ανθρώπους με τους οποίους έρχεται σε επαφή πιο χαρούμενους και λιγότερο μίζερους. Όσοι την ξέρουν την λένε τρελή, αλλά καλύτερα τρελός παρά δυστυχισμένος λέει αυτή. Ακολουθεί πιστά τους νόμους του Μέρφυ («Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει»). Κάθε χρόνο κάνει τάμα στις συναυλίες του Πασχαλίδη, αντί για φάρμακο ακούει συναυλία του Θανάση στο YouTube και συνέρχεται αν και ο Δρογώσης λέει «Η μουσική δεν ξορκίζει, δε διώχνει τη λύπη». Κάποτε άκουγε Stress και δεν έχανε συναυλίες Τρύπες, αλλά μεγάλωσε πολύ για να ακούει Punk και ο Αγγελάκας κάνει σόλο καριέρα. Εργάζεται ως web developer για εταιρία στην Αγγλία remotely before working remotely was cool. Πέρασε σχεδόν 5 χρόνια στην Αγγλία και γι’ αυτό βάζει γάλα στο τσάι και λέει ευχαριστώ, παρακαλώ και sorry σε κάθε ευκαιρία.
Θα σταματήσει να ασχολείται με τη μουσική όταν η Νατάσσα Mποφίλιου πάψει να είναι avant-garde.
Γιατί να ακούσω Magic Bus;
Πρώτα απ’ όλα είναι Δευτέρα βράδυ. Ότι δηλαδή θα έβγαινες έξω βράδυ Δευτέρας; Πρέπει να ακούσεις γιατί τα τραγούδια τα διαλέγει μία τρελή (βλέπε παραπάνω) και καμιά φορά δεν έχουν καμία λογική σύνδεση μεταξύ τους παρά μόνο τη σύνδεση που κάνει η παραγωγός στο κεφάλι της. Από μουσική, θα ακούσεις από Ζερβουδάκη και Παπαγεωργίου μέχρι Παυλίδη, Κύριο Κ. και Σtella, αλλά και R.E.M. ή Rolling Stones. Θα ακούσεις μονολόγους, απόψεις και συμβουλές. Διδάσκονται επίσης μαθήματα αυτοεκτίμησης και τρόποι ανακάλυψης προσωπικών ουτοπιών.
Αγαπημένοι στίχοι;
«Έχω μια θλίψη που `ναι τόσο μεγάλη που όλο φοβάμαι μην τυχόν και ξεσπάσει
Κι ισορροπώ μέσα στου ονείρου τη ζάλη μ’ ένα κεφάλι γεμάτο χρυσάφι»
«Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει»
«Για όλους αυτούς που ονειρεύτηκαν να ζήσουν
ένα ταξίδι μακρινό μα δεν προλάβανε αυτούς,
αυτούς που δεν προλάβαν να γυρίσουν
απ’ το ταξίδι που οι άλλοι ονειρεύτηκαν απλώς.»
«Μη μου λες δε γίνεται, κάθε κόμπος λύνεται.
Τσάμπα δε σου δίνεται, μην τα παρατάς ποτέ.»
(Και πάρα πολλοί ακόμα, αλλά εδώ δεν είναι site με στίχους οπότε λέω να σταματήσω)
Empneusi 107 FM 